Materiały, z jakich wykonane są wyroby dźwiękochłonne, czyli m.in. sufity, wyspy i panele akustyczne, mają najczęściej budowę porowatą, złożoną z wypełnionych powietrzem licznych, niewielkich, połączonych porów o głębokim przenikaniu, lub włóknistą. Taka struktura pozwala na łatwe docieranie fal dźwiękowych w głąb tych materiałów.
Część energii dźwięku padającej na materiał fali akustycznej, wskutek: tarcia, lepkości powietrza wewnątrz porów oraz wibracji włókien, zamieniana jest na energię cieplną. W ten sposób dźwięk jest częściowo pochłaniany przez materiał, na który pada fala dźwiękowa.
Podstawowym parametrem charakteryzującym właściwości dźwiękochłonne materiałów wykończeniowych stosowanych w budownictwie jest pogłosowy współczynnik pochłaniania dźwięku a, który przyjmuje wartości z przedziału od 0 do 1.
Wartość równa 1 oznacza, że dźwięk został zaabsorbowany w 100%, natomiast 0, że nastąpiło całkowite odbicie dźwięku od danej powierzchni. Aktualne trendy w architekturze obiektów komercyjnych popularyzują stosowanie we wnętrzach dużej ilości materiałów wykończeniowych odbijających dźwięk, takich jak beton, szkło, gres itp. Współczynnik pochłaniania dźwięku tych materiałów jest bliski zeru. Ich zbyt duże nagromadzenie we wnętrzu powoduje długi czas pogłosu, złą zrozumiałość mowy oraz sprzyja powstawaniu hałasu pogłosowego. Czynniki te wpływają negatywnie na klimat akustyczny wnętrz komercyjnych. Dlatego tak ważne jest stosowanie także materiałów lub ustrojów o właściwościach dźwiękochłonnych.
Należy jednak podkreślić, że kluczem do osiągnięcia dobrego klimatu akustycznego jest odpowiednie łączenie – zarówno materiałów dźwiękochłonnych, jak i odbijających dźwięk oraz wykorzystywanie ich na właściwych powierzchniach w odpowiednich proporcjach. Producenci akustycznych sufitów podwieszanych deklarują właściwości pochłaniania dźwięku jedno liczbowym wskaźnikiem pochłaniania dźwięku aw, który otrzymywany jest zgodnie z normą PN-EN ISO 11654:1999 „Akustyka.
Wyroby dźwiękochłonne używane w budownictwie.
Wskaźnik pochłaniania dźwięku” na podstawie wyników pomiarów.Sam wskaźnik pochłaniania dźwięku a w nie wystarczy jednak, aby sprawdzić, czy wymagania normatywne dotyczące dopuszczalnej wartości czasu pogłosu oraz minimalnej wartości chłonności akustycznej zostaną spełnione. Z tego względu bardzo ważne jest, aby jako materiały wykończeniowe wybierać produkty, dla których producenci udostępniają wartości współczynnika pochłaniania dźwięku podane w pasmach oktawowych częstotliwości, co umożliwi obliczenie wartości czasu pogłosu w pasmach oktawowych i weryfikację wymagań zawartych w normie.Własności pochłaniania dźwięków dla wyrobów dźwiękochłonnych przestrzennych, takich jak wyspy sufitowe i elementy pionowe, tzw. baffle, określane są przez równoważną powierzchnię pochłaniającą Aeq, wyrażoną w m² na pojedynczy element. Wyznacza ona wielkość powierzchni chłonnej o stuprocentowej zdolności pochłaniania dźwięku, która absorbuje dokładnie tę samą ilość dźwięku, co zbadany element (wyspa lub baffle).
W przypadku doboru rozwiązań projektowych, zgodnie z wymaganiami normy PN-B-02151-4, dla większości rodzajów pomieszczeń należy wykonać obliczenia czasu pogłosu, korzystając z dostępnych współczynników pochłaniania dźwięku dla danych typów materiałów.
Są jednak przestrzenie, dla których wystarczy znać chłonność akustyczną pomieszczenia. Wówczas informacja od producentów na temat chłonności akustycznej, jaką wprowadza do pomieszczenia dany materiał, jest bardzo pomocna. Rozwiązanie to stosuje się w przypadku, gdy element jest podwieszony pod sufitem w znacznej odległości i nie zasłania powierzchni stropu znajdującego się nad nim. Znajomość chłonności akustycznej wprowadzanej przez dany element dźwiękochłonny rozwiązuje problem, jaki współczynnik pochłaniania dźwięku należy przyjąć podczas obliczeń czasu pogłosu dla powierzchni podwieszonej wyspy, znajdującej się od strony sufitu.
Weryfikacja wymagań przedstawionych w normie oraz wykonanie potrzebnych obliczeń wymaga wiedzy z zakresu akustyki wnętrz i ochrony przeciwdźwiękowej. W celu sprawdzenia czy dane pomieszczenia spełniają wymagania zawarte w normie, najlepiej zwrócić się po pomoc do specjalisty z dziedziny akustyki, który wykona potrzebne obliczenia oraz zaproponuje stosowne materiały i rozwiązania lub też zweryfikuje propozycje projektanta wnętrz bądź wykonawcy. Montaż dźwiękochłonnych sufitów podwieszanych najlepiej wykonać zgodnie z zaleceniami producenta. Jest to spowodowane dużą wrażliwością na zmiany współczynnika pochłaniania dźwięku w zakresie małych i średnich częstotliwości, w zależności od zastosowanego sposobu montażu. Producent, deklarując współczynniki pochłaniania dźwięku w pasmach oktawowych częstotliwości, powinien podać także warunki oraz sposób montażu, dla których pomiar tych współczynników został przeprowadzony. Przykładowo, zwiększanie odległości sufitu podwieszanego od stropu w pewnym stopniu zazwyczaj prowadzi do wzrostu chłonności w zakresie małych częstotliwości.
